PENDAHULUAN
Perkataan inklusif ini diambil
daripada perkataan inggeris Inklusif yang memberikan maksud “merangumi”.
Menurut Zaleha Tambi Adam (1997), maksud inklusif secara umumnya
adalah mengintegrasikan murid-murid berkeperluan khas ke dalam bilik darjah
biasa, supaya mereka berpeluang menikmati segala kemudahan belajar dalam
keadaan normal seperti murid-murid lain tanpa mengira status dan kekurangan. KPM
melaksanakan pendidikan khas di Sekolah Khas, Program Pendidikan Khas Integrasi
(PPKI) dan Program Pendidikan Inklusif (PPI) di sekolah kerajaan atau bantuan
kerajaan pada peringkat pra-sekolah, rendah, menengah dan lepas menengah.
Di peringkat pendidikan antarabangsa,
konsep pendidikan inklusif telah diletakkan sebagai asas dalam melaksanakan “Pendidikan
Untuk Semua”. Aspirasi pendidikan inklusif ini juga telah dikongsi oleh pakar pendidikan
dan profesional yang terlibat dalam menyediakan perkhidmatan pendidikan khas
seperti mana yang digariskan dalam deklarasi antarabangsa seperti Salamanca Statement
(1994), Dakar Wold Education Forum (2000), dan Convention on the Rights of
Persons with Disabilities (UN, 2006). Berdasarkan kenyataan di atas, jelas
menunjukkan bahawa setiap murid termasuk murid berkeperluan khas (MBK) adalah istimewa,
mempunyai kepelbagaian kebolehan dan mempunyai hak yang sama rata bagi
mendapatkan akses pendidikan yang berkualiti di semua sekolah. Sehubungan itu,
usaha yang komited, terancang dan berterusan perlu dilakukan di semua peringkat
KPM.
Pendidikan
Inklusif adalah satu wahana bagi menyedia akses dan peluang pendidikan kepada murid
berkeperluan khas. Pada peringkat permulaan, Pendidikan Insklusif ini
dilaksanakan mengikut acuan sendiri di sekolah-sekolah tertentu sahaja yang
melibatkan murid kurang upaya fizikal dan murid bermasalah penglihatan. Walau
bagaimanapun, pada masa kini Pendidikan Inklusif ini diperluas kepada semua
kategori murid berkeperluan khas yang mampu mengikuti kurikulum kebangsaan. Pelaksanaan
Pendidikan Inklusif mengambil kira dasar dalam dan luar negara, konsep Pendidikan
Inklusif, definisi operasi yang digunakan, matlamat, objektif dan pelaksanaan Pendidikan
Inklusif secara menyeluruh.
TUGASAN
1: PENULISAN ESEI
Kemukakan
Hujah Bagaimana Guru Aliran Perdana Dapat Merealisasikan Konsep, Matlamat dan
Dasar Pendidikan Inklusif Di Sekolah.
Pendidikan Inklusif bukanlah satu
perkara baru di Malaysia. Yang baru hanyalah istilahnya, dan istilah inilah
yang telah mengelirukan kita semua. Pada masa dahulu istilah "Program
Percantuman’ atau ‘Integrated’ telah digunakan. Negara Malaysia telahpun
mengamalkannya sejak tahun 1962 lagi (Zaleha Tambi Adam, 1997). Murid yang
mempunyai masalah penglihatan, masalah pendengaran, kesukaran bertutur, masalah
pembelajaran adalah antara mereka yang boleh dikategorikan sebagai murid
berkeperluan khas.
Terdapat
dua jenis program inklusif iaitu inklusif penuh dimana murid berkeperluan khasbelajar
secara sepenuh masa bersama-sama murid arus perdana. MBK mengikuti pembelajaran
bagi semua mata pelajaran akademik berasaskan kurikulum kebangsaan atau
kurikulum kebangsaan yang diubahsuai dengan bantuan atau tanpa bantuan
perkhidmatan sokongan. Seterusnya adalah program inklusif separa iaitu murid
berkeperluan khas belajar bersama-sama murid arus perdana bagi mata pelajaran
akademik atau aktiviti koakademik atau aktiviti kokurikulum tertentu sahaja
mengikut keupayaan mereka. MBK yang mengikuti inklusif separa bagi mata
pelajaran akademik adalah berasaskan kurikulum
kebangsaan atau kurikulum kebangsaan yang diubahsuai dengan
sedikit atau tanpa bantuan perkhidmatan sokongan. Inklusif separa bagi aktiviti
koakademik atau kokurikulum adalah berdasarkan potensi, bakat dan keupayaan
mereka.
Konsep
Pendidikan Inklusif adalah dilaksanakan secara menyeluruh dengan penglibatan
semua pihak dari peringkat sekolah hingga ke komuniti Abdul Rahim Selamat
(2010). Model Pendidikan Inklusif merangkumi bidang akademik dan bukan akademik
dengan menyediakan khidmat sokongan di dalam atau di luar bilik darjah. Penekanan
ini diberikan bagi membolehkan murid berkeperluan khas mengikuti bidang
akademik dan bukan akademik bersama-sama murid arus perdana. Oleh yang
demikian, guru aliran perdana perlu menulis Rancangan Pengajaran Harian (RPH)
seperti biasa dengan memasukkan keperluan pengajaran khusus murid berkeperluan
khas untuk memastikan murid dapat menjalankan pembelajaran dalam bidang
akademik. Selain daripada itu, guru aliran perdana juga mesti membuat penulisan
Rancangan Pendidikan Individu (RPI) bagi murid berkeperluan khas. Ianya dibuat bagi
memastikan keperluan intervensi yang bersesuaian dapat dilaksanakan dalam bilik
darjah. Guru aliran perdana perlu bekerjasama dengan guru pendidikan khas untuk
merancang pengajaran dan pembelajaran (PdP) yang sesuai mengikut tahap kognitif
murid dan bekerjasama berkaitan dengan masalah tingkah laku murid terlibat.
Sehubungan
dengan itu, menurut Abdul Rahim Selamat (2010), guru aliran perdana juga perlu
melibatkan pihak sokongan lain seperti meminta khidmat bimbingan dan kaunseling
daripada pakar atau guru kaunseling kepada murid berkeperluan khas dan menyediakan
laporan tentang khidmat kaunseling untuk murid berkeperluan khas (jika perlu).
Guru juga memerlukan pihak sokogan lain untuk menjayakan program pendidikan
inklusif seperti penglibatan ibu bapa. Guru aliran perdana perlu berhubunga
dengan ibu bapa bagi melaporkan perkembangan anak mereka sekaligus meminta
khidmat ibu bapa bagi memberikan bimbingan yang sewajarnya kepada anak mereka.
Guru aliran perdana juga perlu bekerjasama dengan guru disiplin untuk
menyediakan laporan dan maklumat mengenai disiplin murid yang terlibat. Hal ini
adalah untuk membantu pentadbir melancarkan pelaksanaan Program Pendidikan
Inklusif. Kecekapan guru aliran perdana dalam memastikan pihak sokongan ini
terlibat sama sememangnya mampu melancarkan kemenjadian murid dibawah satu
program pendidikan inklusif.
Pelaksanaan
program inklusif selaras dengan Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia (PPPM)
2013-2025, dilihat mampu meningkatkan akses pendidikan bagi murid berkeperluan
khas agar mampu bersaing dengan murid lain dalam kelas sama di sekolah kerajaan
atau sekolah bantuan kerajaan. Ianya juga menjadi platform bagi memastikan
hasrat kerajaan itu bukan sekadar direalisasikan malah berterusan dengan
jayanya. Sikap guru aliran perdana yang yang tidak jemu mempelbagaikan
pendekatan bagi memastikan murid terlibat dapat memahami pembelajaran dengan
lebih berkesan khususnya membabitkan murid berkeperluan khas disleksia,
sehingga yang mampu membawa diri mereka bergaul bersama pelajar arus perdana di
peringkat sekolah menengah tanpa sebarang masalah sesuai dengan matlamat yang
diutarakan oleh Pendidikan Inklusif adalah untuk meningkatkan penyertaan dan
memberi peluang kepada murid berkeperluan khas mengikuti program akademik dan bukan
akademik bersama-sama murid
di arus perdana. Pendidikan Inklusif juga memberi kesedaran kepada guru aliran
perdana supaya tidak menafikan potensi murid berkeperluan khas dan percaya
bahawa ketidakupayaan mereka boleh diminimakan jika diberi peluang yang sama.
Dengan ini, motivasi murid berkeperluan khas akan meningkat dan memberi impak
kepada proses pembelajaran murid.
Merujuk
kepada dasar program pendidikan inklusif, dalam Pelan Pembangunan Pendidikan
(2013-2025) menyatakan bahawa Kementerian beriltizam menggalakkan lebih ramai murid
berkeperluan khas ke dalam program pendidikan inklusif dan meningkatkan kualiti
penyediaannya secara keseluruhan. Ini menunjukkan komitmen KPM dalam memperkasa
pelaksanaan program pendidikan inklusif secara terancang dan berfokus. Manakala,
deklarasi antarabangsa juga menyatakan bahawa program pendidikan Inskusif
merupakan satu pendekatan pendidikan yang terbaik bagi murid berkeperluan khas.
Ini merupakan antara dasar Pendidikan Inklusif. Antara deklarasi tersebut
adalah seperti berikut:
Salamanca
Statement and Framework for Action on Special Needs Education (UNESCO 1994):
“Regular
schools with an inclusive orientation are the most effective means of combating
discriminatory attitudes, creating welcoming communities, building an inclusive
society and achieving education for all.......”
Kenyataan
Salamanca (1994) di atas mendukung prinsip Pendidikan Untuk Semua (EFA) yang
menyokong bahawa kanak-kanak berkeperluan khas mempunyai hak mendapat
pendidikan yang sama rata dengan rakan-rakan mereka dalam Pendidikan
Inklusif. Dengan kata lain, semua
kanak-kanak, sama ada
mempunyai keperluan khas
atau tidak, sepatutnya belajar
bersama di dalam
kelas yang sama. Tiada diskriminasi guru dalam sesi
pembelajaran melibatkan murid berkeperluan khas, memainkan peranan penting
memastikan murid berkenaan tidak merasa wujud perbezaan dengan rakan-rakan
sebaya di kelas arus perdana. Berdasarkan kepada dasar ini, pendidikan inklusif
juga merupakan kaedah terbaik dalam menentang sikap diskriminasi guru aliran
perdana terhadap murid. Guru aliran perdana berusaha mempelbagaikan aktiviti
dalam pembelajaran seperti pembelajaran koperatif yang melibatkan aktiviti
berkumpulan supaya murid dapat berinteraksi dengan murid lain di dalam kelas
aliran perdana.
Kesimpulannya,
terdapat banyak peranan guru aliran perdana untuk merealisasikan konsep,
matlamat dan dasar program inklusif. Kelas inklusif yang berjaya adalah apabila
guru biasa dan guru Pendidikan Khas perlu memberi penekanan terhadap komunikasi
semua guru yang terlibat dalam program ini mesti bersikap jujur dan terbuka
dalam menangani segala masalah dan peranan yang timbul. Guru-guru aliran yang
terlibat dalam kelas inklusif hendaklah bersedia untuk menghadapi sebarang
rintangan dan halangan yang mendatang. Mereka juga perlu belajar untuk
berkompromi dan juga membuat sesuatu yang berlainan sama sekali daripada yang
dirancangkan. Disamping itu juga guru kelas biasa dan guru kelas Pendidikan
Khas perlu bekerjasama dan menerima kanak-kanak berpendidikan khas yang
mempunyai berbagai-bagai perbezaan individu. Pelaksanaan Pendidikan Inklusif
memerlukan kerjasama semua pihak agar keberkesanan program yang dilaksanakan
dapat dihasilkan. Pendidikan Inklusif memberi peluang ke arah pemantapan sistem
pendidikan untuk golongan bekeperluan khas di Negara kita sekaligus mengangkat
martabat pendidikan Malaysia dipersada dunia.
RUJUKAN
Abdul
Rahim Selamat. (2010). Strategi-strategi
bagi pelaksanaan Pendidikan Inklusif.
Bengkel Kebangsaan Pertama Pendidikan Inklusif.
Seaview Hotel Langkawi.
Dyson,
A. & Millward, A. (2000). Schools and
Special Need: Issues of Innovation
and Inclusion. London: SAGE Publications Inc.
Kamariah Jalil. ( 2009 ). Ke Arah Peluang Yang Sama
Dan Penyertaaan Sepenuhnya. Kertas
Kerja Pendidikan Inklusif: Pendidikan Untuk Semua.
Primula Beach Resort, Terengganu
Nik Khairun Nisa Abu Bakar. (2004). Kelas Inklusif :
Kesediaan, kesesuaian dan
keberkesanan program bagi murid PKBK SK Taman
Sri Mawar. Prosiding Seminar Kajian Tindakan Guru-guru Negeri Sembilan Darul Khusus kali kedua.
m.s 83-86.
Salamanca,
R.M. (1994). Special Education on
Contemparary Society. (2nd
Ed). USA: Thomson Wadsworth.
Supiah Saad. 2010. Komitmen dan Peranan Guru dalam
Pelaksanaan Pendekatan Pendidikan
Inklusif di Malaysia. Jabatan Pendidikan Khas,
Kementerian Pelajaran Malaysia.
Supiah Saad (2003). Malaysian
Preschool Children with ADHD in Inclusive Settings.
PhD thesis. University of Warwick.
UNESCO. (1980). Literacy 1972-1976. Progress achieved in literacy throughout the world. Paris: UNESCO.
Zaleha Tambi Adam. (1997). Pelaksanaan Program
Pendidikan Inklusif Kanak-kanak Khas
Bermasalah Pembelajaran di sebuah sekolah di
Kuala Lumpur. Tesis Masters yang tidak diterbitkan, Kuala Lumpur: Universiti Malaya.
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete